Ik ben Daphne,
En ook al doen de foto's misschien anders vermoeden, mijn leven is verre van perfect.
Toch ben ik ontzettend trots op mezelf.
Ik ben blij met mijn leven en ik kan niet wachten op de toekomst die mij te wachten staat!
Maar dat is weleens anders geweest.
Laten we beginnen bij het begin...
Al vanaf het moment dat ik mijn stem kon gebruiken, wilde ik zangeres worden. Het was alles waar ik van droomde. Ik was er denk ik wel 7 à 8 jaar (van mijn vierde tot mijn 13e?) van overtuigd dat ik mijn droom werkelijkheid kon maken.
Ik deed zanggroepjes, kinderkoor en zelfs auditie voor zangles op school. Ik kwam nooit door de audities. Ik kan namelijk gewoon niet zingen. Mijn ouders riepen het al langer, maar ik geloofde in deze periode iets TE erg in mezelf (disclaimer: dit wordt mijn grootste kracht!). Eindstand: mijn grootste droom ging ‘m niet worden. Ik moest wat anders gaan verzinnen.
Hey, ik heb een talent!
Op de middelbare school ontwikkelde ik een bijzondere liefde voor schrijven. Ik was goed in Nederlands en een dromerig type, dus ik bedacht en schreef weleens verhaaltjes in mijn vrije tijd. Hmmm.. journalistiek studeren en dan redactrice worden bij een tijdschrift, de Cosmopolitan of zo; dat kon ‘m weleens gaan worden.
Toch veranderde ik mijn focus. Journalistiek zou wel heel erg op één vakgebied gericht zijn. Het leek me beter om communicatie te gaan studeren. Het media-wereldje bleef kriebelen en 'Communicatie' leek me er de juiste studie voor.
Hey, ik heb een talent!
Ondernemen? Niets voor mij!(?)
Op de een of de andere manier, en ik weet niet waar of wanneer dat is gebeurd, ontstond de drang om te gaan ondernemen. Dat is best gek, want ik heb lang geroepen dat ik daar geen behoefte aan had. Ik ben ook niet opgegroeid met ondernemers om me heen. Het leefde niet in mijn omgeving.
Wel, en ik weet niet eens of dat per se met ondernemen te maken heeft, had ik een enorme drang naar een spannend, uitdagend en betekenisvol leven. Ik denk dat je zelfs zou kunnen zeggen dat ik bang was, en misschien nog steeds wel een beetje ben, om ‘gemiddeld’ te worden.
Op bepaalde momenten voelde ik dat heel erg. Als ik 's ochtends vroeg in de metro of de trein stond bijvoorbeeld, tijdens de spits. Dan dacht ik: dit WIL je toch niet? ZOVEEL mensen die somber kijken, ZOVEEL mensen die geen zin hebben in hun werk. En misschien was dat een aanname, want wat wist ik nou van al die mensen? Het enige wat ik zeker wist, was dat dat leven niet voor mij was weggelegd.
Let's travel!
Een van de manieren om avontuur te beleven, was reizen. Solo reizen. Na mijn vwo examen ging ik, en dat was toen (2013) nog best zeldzaam, in mijn eentje naar Thailand. Verschrikkelijk spannend. Anderhalve maand (het leek toen een eeuwigheid). Na terugkomst deed ik een halfjaar universiteit (International Communication & Media), maar daar kon ik mijn draai niet vinden. Dus startte ik met de studie HBO communicatie, zoals ik eerder in dit verhaal ook al benoemde.
Die studie was een gouden zet. Ik kon mijn draai wel vinden, deed gewoon mijn ding en toen ik in het derde jaar stage mocht lopen, pakte ik lekker het vliegtuig naar Curaçao.
De zomer vóór mijn Curaçao avontuur werkte ik overigens nog een paar weken in de party place Chersonissos. Leek me GE-WEL-DIG, bleek in realiteit minder mijn ding te zijn. Agh ja, bucketlist dingetje.
Let's travel.
Curaçao dus.
En het was geweldig.
Los van de feestjes, de zon, de zee en het strand. Ik maakte op Curaçao nieuwe vrienden (voor het leven), ik ontpopte me in een nieuwe omgeving en ik groeide enorm als persoon. Ook op mijn stage voelde ik me zo vrij, verantwoordelijk en in mijn kracht dat ik van al het werk enorm genoot. Curaçao was fijn. En dat terwijl ik totaal geen (positief) beeld had bij het eiland. Ik dacht dat het geen goede plek zou zijn om stage te lopen, vanwege het stigma dat er niet zo heeel hard gewerkt wordt. Ik kwam dus zo’n beetje ‘per ongeluk’ bij de contactpersoon voor een stage op Curaçao terecht en voordat ik het wist, was ik aangenomen en moest ik de reis gaan regelen. Nou ik kan je vertellen, daar had ik niet voor gespaard. Maar ik kan je ook vertellen: die impulsiviteit levert me over het algemeen alleen maar hele mooie dingen op.
En toen….
Nu komen we steeds dichter bij de dag van vandaag.
En nu...?
Na curaçao belandde ik in een dip. Ik moest bijna gaan afstuderen, maar what the hell moest ik daarna gaan doen? Een baan zoeken? Hell no. Ik moest een bedrijf gaan opzetten en snel!
Een webshop. Dat zou te doen zijn. Maar niet zomaar een webshop. Ik wilde ook iets goeds betekenen voor anderen. Een positieve impact maken.
De webshop kwam er. Een webshop met kleding, accessoires en sieraden. En van iedere verkochte musthave doneerde ik €1 naar een goed doel. Een goed doel dat ik samen met mijn volgers op Instagram koos. Elk maand opnieuw. Ik hield van de webshop, maar eigenlijk deed ik maar wat. En door simpelweg te doen, leerde ik enorm veel. Maar ik leerde ook dat het allemaal absoluut niet vanzelf ging. De inkopen, de verkopen, marketing, administratie. Het was een hoop.
Het einde van de webshop.
Ondertussen studeerde ik af. Ik bleef hangen bij mijn klantenservice ‘bijbaantje’ zodat ik naast 3 dagen werken, mijn webshop verder kon uitbouwen. Ik wist, als ik voor een fulltime ‘volwassenen’ baan kies, gaat mijn eigen onderneming nooit écht van de grond komen. Dus voor een maand of 4 stortte ik me op de webshop. Maar waar mijn omgeving steeds meer in me begon te geloven, merkte ik dat mijn energielevel begon te dalen. Ik verkocht wel, maar lang niet genoeg om er geld aan te verdienen. Ik kreeg super veel mooie & lieve berichten van volgers, maar ik voelde dat het op deze manier niet ging werken. Ik miste kennis en ervaring, of misschien miste ik een groot startkapitaal zodat ik geld kon investeren in een professionele website, professionele content en advertenties. Ik miste IETS en dat begon ik me steeds meer te beseffen.
Steeds vaker gaf ik mezelf 'vrij' van de webshop. Ik ging op vakantie terug naar Curaçao en besloot daarna dat het even genoeg was geweest. Ik had tijd voor mezelf nodig, om na te denken over hoe ik de rest van mijn journey aan zou pakken.
De kracht van mindset
Hoe minder tijd ik aan de webshop besteedde, hoe meer tijd ik stak in het volgen van gratis online cursussen, het lezen van boeken en het leren over de e-commerce branche en een sterke mindset. Ik leerde dat als je wilt groeien als persoon en als ondernemer, je ook moet durven om daarin te investeren. Niet alleen met tijd en energie, maar ook met geld.
En dus kocht ik een e-commerce cursus van €1000. Een cursus die mij van A tot Z zou leren hoe ik mijn eigen webshop moest opzetten. Je begrijpt, dat durfde ik aan niemand te vertellen (mijn omgeving zou me voor gek verklaren, haha). Maar guess what.. het was een gouden zet! Oké, ik heb tot de dag van vandaag nog steeds geen winstgevende webshop gehad (lol!), maar het heeft er wel toe geleid dat ik deze tekst schrijf vanaf mijn laptop..... aan het strand.
Dankzij de cursus kwam ik in een community met ondernemers terecht. En ineens begon het te kriebelen... 'Hey, ik had toch een talent voor schrijven?'. Ik schreef wat gratis teksten voor andere webshops en voìla, mijn eigen copywriting agency was geboren. 6 maanden later nam ik ontslag bij mijn klantenservice baantje. Ik kon fulltime voor mezelf aan de slag als freelance copywriter.
The Success Girl
Schrijven is mijn passie en ik vind het geweldig om te doen. Maar mijn ultieme doel is groter en daarom heb ik The Success Girl in het leven geroepen. Hoe vet zou het zijn als ik ook jou kan inspireren, motiveren en activeren om jouw stoutste dromen na te jagen? Om alles uit het leven te halen, zelfs als je omgeving daar helemaal niet zo mee bezig is.
Ik wéét hoe frustrerend het kan zijn als je nog niet bent waar je wilt zijn. Ik ken het gevoel als geen ander. Maar het punt is: als je het geheim eenmaal ontdekt, kun je leren om wél te genieten van 'de weg naar succes'. Dat geheim licht ik toe in de blogs, video's en andere content die op deze website verschijnen. Bovendien geloof ik er heilig in dat als we met elkaar connecten via de community, we een netwerk kunnen opbouwen waar we allemaal (jij, ik en alle andere meiden die dit lezen) ons leven lang profijt van kunnen hebben.
En wat is dan eigenlijk succes? Ik denk dat die term voor iedereen anders is. Het is dus ook aan jou om dat voor jezelf te bepalen. Wat succes voor mij is? Gelukkig & trots zijn op de versie die ik ben. Voor mij persoonlijk spelen mindset, gezondheid, business en liefde daar een hele grote rol in. En geld? Ja, laat ik eerlijk zijn: wat mij betreft maakt geld weldegelijk gelukkig. Mits je er de juiste dingen mee doet ;-).
Welkom, mede Success Girl! <3