Als je zoveel dromen hebt, dat ze je eenzaam laten voelen.
2 december 2017: ik plaats mijn eerste bericht op de zakelijke Instagram die ik heb aangemaakt voor mijn webshop in spé. Ik zit in het laatste jaar van de hbo-studie Communicatie en ik weet dat de tijd begint te dringen. Start ik na mijn afstuderen direct met mijn droomleven of ga ik eerst voor het beruchte 9-5 leven?
In deze blogserie neem ik je mee in mijn weg naar het ondernemerschap. En nee, die weg begint niet bij het opzetten van mijn eerste bedrijf.
Wat vooraf ging..
Toen ik op mijn 19e (in 2013) voor het eerst op mezelf ging wonen samen met mijn beste vriendin, begon ik onrustig te worden. Ik startte in dezelfde periode een studie aan de universiteit. De studie vond ik pittig, maar ook het connecten met studiegenoten vond ik minder leuk dan ik had verwacht. Alsof de gemiddelde universitaire student mij gewoon niet zo goed lag. Bovendien.. wie was ik nou eigenlijk 🤯? Wat wilde ik nou eigenlijk 🥺?
Ik stop ermee
Halverwege het eerste jaar vertelde ik mijn ouders dat ik wilde stoppen met de studie. Ze gaven aan dat ik daar wel goed over na moest denken. Ik gaf aan dat ik dat al had gedaan. En dat is een eigenschap van mezelf die ik koester. Ik deel mijn twijfels over een bepaalde stap pas met anderen als ik voor mezelf al een beslissing heb gemaakt. Niet halsoverkop hoor, vaak denk ik weken over zo'n beslissing na. Maar het is mijn beslissing en ik zie niet in hoe anderen me daar nu echt in kunnen helpen. Ik zeg niet dat mijn manier de enige juiste manier is, maar ik heb van geen enkele 'solo' beslissing ooit spijt gehad. Never.
De bijbaan koningin 👸
Wat voor bijbaan ik tijdens mijn universitaire studie had, weet ik niet meer. Ik heb ongelooflijk veel baantjes gehad. Van caissière tot straatverkoper en van horecamedewerker tot werken in een kledingwinkel. Het overgrote deel van de baantjes die ik had, hield ik minder dan een jaar vol. Soms maar een paar weken. Het maakte me ongelukkig. Het is niet dat ik niet wílde werken, het was meer een soort ontevredenheid. Ik vond het gewoon allemaal echt niet leuk.
Hoe dan ook.. toen ik stopte met mijn studie, moest ik natuurlijk meer gaan werken. Ik begon met schoonmaakwerk bij mensen thuis. Van de talloze baantjes die ik heb gehad, vond ik dit dus echt helemaal prima. Ik was actief bezig en ik kon tegelijkertijd lekker in mijn eigen droomwereld nadenken over mijn toekomst (oké en af en toe over een leuke jongen, geloof ik 🤪).
Ik wil succesvol worden, op mijn eigen manier
Waar mijn vriendinnen zich op hun studie stortten, stortte ik me op mijn eigen weg. Net wat meer dan hen was ik bezig met de opkomst van social media en andere trends. Ik had een grenzenloos verlangen om alles uit het leven te halen. Om vrij te zijn en anders te leven dan gemiddeld. Online ondernemen Door wat ik zag gebeuren op social media, de populariteit van blogs en ook al de opkomst van vloggers, wist ik dat mijn visie op het leven helemaal niet zo onhaalbaar was. Een 'normaal meisje' als ik moest dat toch ook gewoon kunnen bereiken!? Dan heb ik het niet per se over blogger of vlogger worden, maar meer het zelf ondernemen, geld verdienen en niet vastzitten aan een (kantoor)baan.
'Alleen' in Rotterdam-Zuid
En dus.. in het appartementje wat ik deelde met mijn bestie, begon ik af te dwalen naar mijn eigen wereld. Ik begon me anders te voelen en ik begon me alleen te voelen. Niet omdat anderen niet naar mijn interesses vroegen, maar omdat ík het het moeilijk vond om erover te praten. Ik schaamde me een beetje. Hoewel een klein stukje in mij wel wist dat het écht mogelijk zou zijn om succesvol, gelukkig én vogelvrij te leven, voelde het tegelijkertijd ook zo ongelooflijk kansloos. Het gevoel van afkeurende blikken en de 'droom maar lekker verder' houding die ik bij anderen zag (of dacht te zien), maakte me meer timide en stil.
''Wacht maar...'' is alles wat ik dacht. Maar of ik dit in gedachten nu tegen die andere mensen of juist tegen mezelf zei.. dat is de grote vraag 🧐. Ik was onzeker en hoopvol tegelijk. Gefrustreerd en gemotiveerd, verdrietig en gelukkig. Wat een rollercoaster. Mijn toekomstdromen bepaalden in die periode continu hoe ik me voelde. Het was intens.
Het advies
Hoewel ik denk dat ik de houding die andere mensen tegenover mijn dromen hadden, negatiever heb geïnterpreteerd dan het daadwerkelijk door hen bedoeld was, zijn er toch uitspraken en blikken die ik nooit zal vergeten. Als je anders denkt, praat of droomt dan de gemiddelde persoon, zijn er zó veel mensen die je ongevraagd, maar goed bedoeld, advies geven. Ik werd er gek van 😣.
''Je kunt beter eerst voor een baas gaan werken''
Het maakte me onzeker. Ik wilde niet luisteren. Elke verjaardag, elke reünie of wat voor bijeenkomst dan ook, was er wel weer een oom of tante die me tussen de geïnteresseerde vragen door, verschrikkelijk levensadvies gaf.
Een van de uitspraken die bij mij is blijven hangen, is ''je kunt na je studie beter eerst voor een baas gaan werken''. Daarbij hoorden dan argumenten als eerst 'ervaring opdoen', 'sparen' en 'je CV opbouwen'. Ik glimlachte het altijd weg. Geen zin om er tegenin te gaan. Even serieus.. hoe frustrerend is het dat, wanneer je een tikkeltje verlegen de moed bij elkaar hebt geraapt om je ondernemersdromen te delen met iemand die naar je toekomst vraagt, je altijd te horen krijgt dat je beter eerst even normaal (zoals de rest) kunt leven!?
Really 🤨!? Dus jij hebt het leven uitgevonden? Jij leeft je meest mooie, gelukkige, succesvolle en gezonde leven? Hartelijk bedankt, maar ik ga het anders doen. Ciao! - Aldus een 19-jarige Daphne na het 80ste ongevraagde, vriendelijk bedoelde, advies wat ze weer ontving.
Tegen alle adviezen in
Vertel me wat ik moet doen en ik doe het tegenovergestelde. Ik was er klaar mee om te praten over mijn dromen, omdat ik nagenoeg nooit de supportende reactie ontving die ik wilde horen. De reactie waar de stiekem best wel onzekere, dromerige Daphne zoveel behoefte aan had. Dus ik ging maar gewoon mijn ding doen. Tja, wat moet je anders?
2014: Trend Alert: Fringe Bikini!
Toen de fringe bikini hot & happening werd, zag ik mijn eerste kans. Ik flanste een webshoppagina in elkaar, kocht bikini's in via Ali Express en ik promootte mijn bikini's op Instagram. Ik vond het geweldig om te doen. Om bekendheid rondom de webshop te krijgen, uploadde ik ook nog wat vlogs op YouTube. Ondertussen verdiende ik mijn geld nog steeds met schoonmaken. Waren die vlogs amateuristisch of wannabe? Ergens wel. Niemand om mij heen hield zich met dit soort dingen bezig en ik had nauwelijks kijkers. Maar ik wilde gewoon zo ongelooflijk graag dat het een succes zou worden.
Dat werd het niet. Of... toch wel?
Wat als elke stap die ik heb gezet, vanaf het begin, heeft bijgedragen aan waar ik nu sta? Want again: deze blog schrijf ik vanaf het strand, met mijn laptop op schoot, terwijl ik geniet van een tropisch muziekje op de achtergrond.
Het is geen toeval. Geen één actie was 'voor niets'.
In de volgende blog
Volgende week neem ik je mee in de periode die hierop volgde. Mijn nieuwe studie, nieuwe ideeën en nieuwe dromen. Want of je nu wil ondernemen of niet, onzekerheid, twijfels en frustraties over je toekomst hebben we bijna allemaal. En toch zijn al onze toekomstdromen haalbaar, ook die van jou 😌.
Herken jij je in dit verhaal? Wat is jouw dream job? Waar loop jij tegenaan? Let's talk! 👇❤️